🌳 మాట్లాడే చెట్టు – బాలుడు కథ 

(బాలుడు – చెట్టు స్నేహంలో నుండి వెలిసిన జీవన బోధలు)

ఒక ఊరిలో విహాన్ అనే ఏడేళ్ల బాలుడు ఉండేవాడు. అతనికి సహజంగా ప్రకృతితో మమేకమయ్యే లక్షణం ఉండేది. పక్షులు, జంతువులు, చెట్లు – వీటికి అతను మంచి మిత్రుడిలా ఉండేవాడు.

ప్రతీరోజూ పాఠశాల ముగిసిన తర్వాత, అతను ఊరి చివర ఉన్న ఒక పచ్చని అడవిలోకి వెళ్లి, ఒక పెద్ద తాటిచెట్టు కింద కూర్చొని తన పుస్తకాలు చదివేవాడు. ఆ చెట్టు అతనికి ఎంతో ఇష్టమైంది – దాని నీడ, శాంతి, ఆ పచ్చని ఆకులు అతని మనసుకి ప్రశాంతతను కలిగించేవి.

ఒక రోజు అనుకోని మాయ జరిగింది…

విహాన్ తన స్నేహితులతో గొడవ పడి మదిలో బాదతో చెట్టుకింద ఒంటరిగా కూర్చున్నాడు. ఒక్కసారిగా ఆ చెట్టు నుంచి ఓ మృదువైన స్వరం వినిపించింది:

“విహాన్! నీవు బాధపడుతున్నావా?”

అతను ఆశ్చర్యంతో పరిగెత్తి చూసాడు – ఎవ్వరూ కనిపించలేదు. మళ్లీ అదే స్వరం వినిపించింది.

“మాట్లాడుతున్నది నీ ముందున్న చెట్టునే, భయపడకు. నేను ఎన్నో శతాబ్దాలుగా ఉన్న జీవితం చూసాను. నీకు చెప్పదలచిన కథలు, పాఠాలు చాలా ఉన్నాయి. నీవు వినాలనుకుంటే, నేను నీ మిత్రుడిగా మారతాను.”

విహాన్ ముఖంలో భయం మాయమై ఆశ్చర్యం మెరిసింది. “నిజంగా మాటలాడగలవా?” అని అడిగాడు.

చెట్టు నవ్వింది. “ఆవును, కానీ నన్ను కేవలం నిస్సహాయమైనవారు మాత్రమే వినగలరు. నీవు నాతో స్నేహితుడు అయితే, నేను నీకు జీవితం గురించి చెప్పగలను.”

రోజులు గడుస్తూ…

అప్పటి నుంచి విహాన్ ప్రతిరోజూ చెట్టుకిందకు వచ్చి, ఆ మాటల చెట్టుతో మాట్లాడేవాడు. చెట్టు అతనికి చిన్న చిన్న జీవిత పాఠాలు చెప్పేది:

• “నీవు చిన్నవాడివి, కానీ ప్రేమ చూపే హృదయం పెద్దదిగా ఉండాలి.”
  
• “మాటలకంటే మౌనం ఎక్కువ విషయాలు చెబుతుంది.”
  
• “ధైర్యం అనేది శరీరంలో ఉండేది కాదు – అది మనసులో ఉండాలి.”
  
• “నీవు ప్రకృతిని ప్రేమిస్తే, అది నీకు తిరిగి ప్రేమని ఇస్తుంది.”
  

విహాన్ నెమ్మదిగా మారాడు. పాఠశాలలో మంచి విద్యార్థిగా, ఇంట్లో మంచి కుమారుడిగా, అందరి మధ్యలో మంచి మిత్రుడిగా మారాడు. అతని మానసిక పరిపక్వత ఆశ్చర్యకరంగా పెరిగింది.

చివరగా…

ఒక రోజు చెట్టు వడివడిగా మాటలాడింది:

“విహాన్, నువ్వు ఇప్పుడు జీవితాన్ని ప్రేమించగలిగే స్థాయికి వచ్చావు. నాకు ఇప్పుడు నిద్ర అవసరం. కానీ నీవు నేర్చుకున్న పాఠాలు మరువకు. నీవు ఎదిగినపుడు, ఇతరుల మనసులను నీ మాటలతో వెలిగించు. నీవు కూడా ఒక్క రోజున ఎవరి జీవితానికో మార్గదర్శకుడవుతావు.”

అదే చివరిసారి ఆ చెట్టు మాట్లాడింది. కానీ విహాన్ మరిచిపోలేదు. ఆ చెట్టు ఇప్పటికీ అక్కడే ఉంది – మౌనంగా, కానీ గొప్ప జ్ఞానాన్ని తీసుకువచ్చిన జ్ఞాపకంగా మిగిలిపోయింది.

కథలోని పాఠం:

“ప్రకృతితో స్నేహం చేస్తే మనలో మౌనమైన శక్తి వస్తుంది.
జీవితం గురించి తెలుసుకోవాలంటే – మది తలవంచి వినాలి, మనసు తెరిచి ప్రేమించాలి.”

మరిన్ని ఇటువంటి వాటి కోసం తెలుగు రీడర్స్ నీతి కథలను చూడండి.