ఒకపేద రైతు ఒకనాడు పొలంలో పని చేసి అలిసిపోయి, ఇంటికి వచ్చి నడుము వాల్చి ఓ దేవుడా నా కోకచిన్న నిధి ఇవ్వలేవా అని ప్రార్థన చేశాడు. ఆకసాత్తుగా అతని ముందోక సంచీ పడింది మరుక్షణమే అతనికి ఇలా వినపడింది ఈ సంచిలో నీకు బంగారు నాణెం దొరుకుతుంది. దాన్ని ఇంకోకటి దొరుకుతుంది. తడవకు ఒకటి చొప్పున దాని నుంచి నీకు ఎన్ని నాణాలైనా దొరుకుతాయి. నీకు చాలినన్ని తీసుకున్నాక ఈ సంచీనీ నదిలో పారెయ్యి అయితే ఒక్కటి గుర్తుంచుకో సంచీని నదిలో పారేసే దాకా నువ్వా డబ్బును ఖర్చు చెయ్యరాదు అలా ఖర్చు చేశావో నువు తీసిన డబ్బు యావత్తూ మాయమవుతుంది.
రైతు పరమానందం చెంది ఆ రాత్రల్లో సంచిలో నుంచి బంగారు నాణాలు తీసి ఒక గోతంనించాడు. మర్నాడు అతనికి ఇంట్లో తిండి సంచీని నదిలో పారేసిన దాకా బంగారాన్ని వాడటానికి లేదు ఇంకొక్క రాత్రి అంతా కూర్చుని ఇంకోక గోతం నించి తరువాత సంచీనీ నదిలో పారేడ్డామనుకున్నాడు.
ఇలా చాలా రోజులు గడిచాయి గోతాలు బంగారు నాణాలతో నిండుతున్నాయి. రైతు రోజూ బిచ్చమెత్తి పొట్ట నింపుకుంటున్నాడు. చివరకు ఒకనాడు అతను చనిపోయాడు. ఇరుగు పొరుగువాళ్ళ వచ్చి చూసి ఆ బిచ్చగాడి ఇంటి నిండా గోతాల కోద్దీ బంగారు నాణాలుండటం చూసి నిర్ఘాంతపోయారు.
మరిన్ని ఇటువంటి వాటి కోసంతెలుగు రీడర్స్ నీతి కథలును చూడండి.
